دست نوشته های استاد... (150)
1. دوست بزرگواری پرسیده بودند: «سلام ی حدیثی استاد جناب اربلی در کشف الغمه از اهل سنت نقل کرده از امام صادق ولدنی ابوبکر مرتین ایا میخاستم بدونم به لحاظ ادبی مورد اشکال هس» و بعد هم فرموده بودند: استاد ما گفت: این از نظر بلاغی و نحوی اشکالات متعددی دارد و...
در جواب عرض کردم: سلام علیکم.
الف. عبارت ایشان «وقال الحافظ عبد العزیز بن الأخضر الجنابذی رحمه الله: أبو عبد الله جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب علیهم السلام الصادق وأمه أم فروة واسمها قریبة بنت القاسم بن محمد بن أبی بکر الصدیق رضی الله عنه وأمها أسماء بنت عبد الرحمن بن أبی بکر الصدیق ولذلک قال جعفر علیه السلام ولقد ولدنی أبو بکر مرتین» [کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 374] است و همان طور که فرمودید مرحوم اربلی ناقل است و نباید این مطلب را مانند برخی به خود ایشان نسبت داد.
ب. مشکلی از نظر ادبی به خاطرم نمیرسد. کاش توضیح میفرمودند تا ما هم ببینیم.
ج. راستی عبارت دیگری پیدا کردم که احتمالاً اصل این عبارت بوده. «حدثنی محمد بن الحسین الأُشنانیّ وحسین بن علی السلولی، قالا: حدثنا عباد بن یعقوب، قال: حدثنا تلمیذ بن سلیمان، قال: رأیت عبد الله بن الحسن بن الحسن وسمعته یقول: انا أقرب الناس من رسول الله صلى الله علیه وآله، ولدنی رسول الله صلى الله علیه وآله مرتین» [مقاتل الطالبیین، ص 123]. بنده احتمال میدهم مصدری که دست مرحوم اربلی بوده عمداً یا سهواً عبارت را به امام صادق (ع) نسبت داده و خواسته یا ناخواسته تحریف هم کرده. والعلم عند الله.
2. دارد فیلم «کلبۀ عمو تم» را نشان میدهد. اولین بار چیزی بیش از 35 سال قبل رمانش را خواندم. رمان عجیبی بود. خب، تعجب نکنید. آن زمانها شب و روزمان پر بود از اخبار جبهۀ آزادیبخش اریتره و ساندنیستها و امثالهم. اما خودمانیم ها، شعار آزادی بردگان را آمریکاییها و آبراهام لینکلن دادند و باز هم آنها را در بند نگه داشتند. جان عالمی فدای اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که بی هیچ ادعایی بند از پای همگان برداشتند و حتی برخی از کنیزان را به شرف مادری حجج الهی نائل گرداندند. در عوض:
من از آن روز که در بند توام آزادم/ پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم