مرحوم شیخ 5
ـ 6
سطر دربارۀ مجاری اصول عملیه آورده و بعد هم با «المقصد الأوّل» در قطع بحث کرده‌اند.
البتّه توضیح دادیم که در آن نوشتار اوّلیّۀ شیخ این مقصدبندی نبود و اصلاً این یک رسالۀ مفرده (رسالة حجّیّة
المظنّة) بود. بعدها این «رسالة حجّیّة المظنّة» با «رسالة البراءة والاشتغال» و
«رسالة الاستصحاب (یا «الرسالة الاستصحابیّة»)» و بعد با یک رسالۀ چهارم ضمیمه و
مجموعش «رسائل» و به‌اصطلاح بعضی از شاگردان ایشان «فرائد الأُصول» شد.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
