از یک حیث، میتوان کتب درسی موجود در حوزه را به دو قسم تقسیم کرد: کتب کلاسیک (یا به تعبیری دیگر: سنّتی) و کتب جدید.
درباره کتب جدید و کیفیت آنها شاید در یادداشتی دیگر نکاتی ذکر شود، امّا در یادداشت حاضر قصد پاسخ به این پرسش را داریم که: آیا کتب درسی کلاسیک (سنّتی) همچنان باید درس گرفته شوند؟ و یا صرفاً به عنوان منابعی حاشیه ای مورد استفاده ـ و حتّی بی مهری ـ قرار گیرند؟ مدّعای ما ضرورت پرداختن به این کتب و درس گرفتن آنهاست، به این دلایل:
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
