دروس استاد عرفانیان

1. «صدغیها» دربارۀ «نِزار قَبّانی» نوشته که: ۳ اتفاق را می‌توان تاثیرگذار‌ترین وقایع بر حیات و شعر او دانست:

۱. خودکشی خواهر بزرگتر او در پی یک ناکامی عاشقانه در سال ۱۹۳۸.

۲.مرگ پسر جوانش در پی بیماری قلبی

۳. کشته شدن همسرش «بلقیس الراوی» در بمب گذاری خودرو مقابل سفارت عراق توسط یکی از گروهک‌های معارض عراقی در سال ۱۹۸۱.

این سه حادثه روح این شاعر را به‌شدت تحت تاثیر قرار داد و «عشق و زن» آن‌چنان به موضوعات اصلی شعر او بدل شد که در مجامع ادبی او را به همین نام یعنی «شاعر الحبّ و المرأة» لقب دادند.

4. قاعدتاً منظور ـ العیاذ بالله ـ زن‌بارگی و کارهای کثیف آنچنان نیست، بلکه به قول آن شیخ خوش‌مزۀ مسجد محلۀ پدری‌ام همان است که همان ابتدا که معاشرت با همسران در شب و روز رمضان ممنوع شد اندکی بعد آیه نازل شد که: "عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَعَفَا عَنْکُمْ فَالْآَنَ بَاشِرُوهُنَّ" (خدا مى‌دانست که شما با خودتان ناراستى مى‌کردید. پس توبۀ شما را پذیرفت و از شما درگذشت. پس، اکنون [در شب‌هاى ماه رمضان مى‌توانید ]...) [سورۀ بقره، آیۀ 187].

5. بعد هم به عنوان یک اشتباه رایج ما فارسی‌زبان‌ها نوشته: نمی‌دانیم اوّل‌مرتبه کی و کجا تصمیم گرفت این شعر «عباس حسین‌نژاد» گرامی را که می‌گوید:

«خاورمیانه را آفرید/ از روی چشمان شرقی‌ت!/ پرآشوب/ رنجور/ خسته/ زیبا»

به نام نزار قبانی نشر دهد! فقط می‌دانیم که این اشتباه آن‌قدر رواج پیدا کرد که به روزنامه‌های سراسری کشور هم رسید و... و نسخه‌ای شیرازی هم دارد که می‌گوید:

«‏خاورمیانه رِ دُرس کِرد/ ‏از رو چیشوی شرقیت/ ‏خر تو خر/ ‏وامُنده/ ‏خسّه/ ‏خوشگل!»

6. این حدیث را هم بزرگواری پرسید که: عن الرضا (علیه السلام): «من خصال الأنبیاء ... وکثرة الطُّرُوقة»: 80 / 22. الطّرُوقة ـ بالضّم ـ : أن یَعْلو الفحل اُنثاه ، وبالفتح : اُنثاه ، والخبر یحتملهما ، وإن کان الضمُّ أظهر(المجلسی: 80 / 22)(1). همان هم درست درک نشده، وگرنه:

دلی که حور بهشتی ربود و یغما کرد/ کی التفات کند بر بتان یغمایی؟!

7. دوستی هم برایم فوروارد کرده بود: «خانم؟! شما در آستین‌تان باران دارید؟ در صدایتان چه؟! هرچه فکر می‌کنم شما خودتان هوای دونفره‌اید... 🍃✨🌹✨🍃». خب، گزارش کارشناس هواشناسی نیست. حمل به صحتش آن است که مردی است نجیب و خانواده‌دوست که آرامش را در آغوش عیالش جستجو می‌کند، وگرنه مؤمن و هرزه‌گردی؟؟؟!!!

پانوشت:

(1) طروقة به ضم آن است که حیوان نر روی ماده‌اش برود، و به فتح به آن حیوان ماده گفته می‌شود (در مورد زن چون «فعول» به معنای مفعول است تاء تانیث هم می‌گیرد)، و در روایت احتمال هردو هست (یعنی از اخلاق انبیا زیادی آمیزش یا زیادی همسر است)، هرچند ظاهرتر به ضم است.