در ابتدای دورۀ جدید مباحثۀ «مغنی اللبیب»، برای دوستان حکایتی تعریف کردم که ذکر آن خالی از لطف نیست. گفته‌اند: ادیسون برای اختراع لامپ الکتریسیته حدود 2000 ماده را امتحان کرد تا دست آخر فلز تنگستن را برای این کار مناسب یافت. دستیارش گفت: 2000 آزمایش بیهوده انجام دادیم، اما او پاسخ داد: برعکس!...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
از یک حیث، میتوان کتب درسی موجود در حوزه را به دو قسم تقسیم کرد: کتب کلاسیک (یا به تعبیری دیگر: سنّتی) و کتب جدید.
درباره کتب جدید و کیفیت آنها شاید در یادداشتی دیگر نکاتی ذکر شود، امّا در یادداشت حاضر قصد پاسخ به این پرسش را داریم که: آیا کتب درسی کلاسیک (سنّتی) همچنان باید درس گرفته شوند؟ و یا صرفاً به عنوان منابعی حاشیه ای مورد استفاده ـ و حتّی بی مهری ـ قرار گیرند؟ مدّعای ما ضرورت پرداختن به این کتب و درس گرفتن آنهاست، به این دلایل:
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
