دروس استاد عرفانیان

با وجود این‌که در عبارت «من جهة أکله» مفهوم نهیِ از جهت اکل با مثالی مانند خوردنِ میته و امثال آن ـ مانند حیوانی که رو به قبله سر بریده نشده ـ واضح است، امّا همین ابتدا به مشکلی برمی‌خوریم که التزام به این قسمت از حدیث را مشکل می‌کند. توضیح این که: با عنایت به مثالی که آوردیم ظاهراً مراد از نهی نهی تحریمی است که تعلّق گرفتن آن به اکل از سه حال خارج نیست.

1. گاهی نهی تحریمی به ذات چیزی می‌خورد؛ مثل گوشت خوک، یا میته.(1)

 و گاهی نهی روی عنوان ثانوی است و از اکل چیزی به عنوان  ثانوی منع شده است. این عنوان  ثانوی هم دو گونه است:

2. یک دفعه نهی به خود آن گوشت و خود آن غذا است؛ مثل این‌که متنجّس باشد، که با شستن قابل زوال است.

3. یا گاهی اوقات یک عنوان عامّی دارد و تحت آن عنوان عام حرام است؛ مثل گوشتی که مغصوب (ملک شخص دیگری) است و در نتیجه خوردنش حرام است، که این حرمت با اجازۀ مالک زائل می‌شود.

(حضرت آیت الله استاد حاج سید احمد مددی موسوی، خارج فقه، 16/ 9/ 1384)

 ............................................................................................................

پانوشت:

(1) میته در عرف به معنی مردار است، امّا با توجّه به این‌که آدمی طبیعتاً‌ جیفه (مردار) را نمی‌خورد، مراد از میته در این جا غیرمذکّی است ـ یعنی: آنچه شرایط تذکیه در آن نباشد؛ مثل حیوانی که سر آن رو به قبله بریده نشده باشد.

#فقه

#قواعد_عامه

#مکاسب

#قواعد_عامه_در_باب_مکاسب

#اولین_قاعده_عامه

#حدیث_تحف_العقول

#برخی_از_مشکلات_در_راه_قبول_این_روایت

#اقسام_نهی_تحریمی_در_مورد_اکل

#اشکال_در_شمول_حدیث_نسبت_به_بعضی_مأکولات_محرمه

مشکل اول (قسمت اول)