دوست عزیزم جناب استاد سهیل یاری شعری از استاد دکتر شفیعی کدکنی آورده‌اند که:
کردید و نکردید!
میراثِ تبارِ خِرَدِ آینه‌ها را
کان پیر، همی‌جُست نشان‌شان به چراغی
تا یابد از این آینه مردان، مگر این‌جا
در ظلمتِ هنگامهٔ ایّام سراغی-
ز اندیشهٔ عشّاق و ز آفاق ستردید.
...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
نمی‌دانم این شعر را شنیده‌اید که:
اگر دستم رسد بر چرخ گردون/ ازو پرسم که این چون است و آن چون
یکی را داده‌ای صد گونه نعمت/ یکی را قرص جو آلوده در خون
بندۀ سراپاتقصیر هم اگر فردای قیامت از زیر بار جرائمم جان سالم به‌در ببرم(1) حتماً و حتماً به درگاه لایزال ربوبی خواهم نالید که: آخدا! چرا به ما پولی ندادی که دانشگاهی بزنیم و حرف‌های قشنگ‌قشنگ تحویل خلق الله دهیم؟!
برای خواندن تمام متن به ادامه
مطلب مراجعه فرمایید.
ایام شهادت خانم فاطمۀ زهرا ـ سلام الله علیها ـ با همۀ مناسبت‌های دیگر فرق می‌کند. بله، ممکن است خیلی‌ها توی گروه‌هایشان بنویسند: «بحث شیعه و سنی مطلقاً ممنوع»، ولی «ما بی‌خیال سیلی مادر نمی‌شویم».
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
اگر با به کار بردن عنوان «روحانی» خیلی مشکل داشته باشیم، لااقل همه شنیده‌ایم که به طالبان علوم دینی «اهل علم» گفته می‌شود. بنابراین حرکت سخیف کتاب‌سوزی که 2 ـ 3 روزی است همۀ شبکه‌های اجتماعی و غیر آنها را پر کرده، اساساً هیچ سنخیتی با اساس این نهاد ـ و دست‌کم با نام آن ـ ندارد.
برای خواندن تمام متن به ادامه
مطلب مراجعه فرمایید.
یکی از اساتید بزرگوار دانشگاه که فکر می‌کنند بنده چیزی بلدم دیروز با ارسال این مطلب: «[Forwarded from دفتر آیت الله...] انشا الله این آتش زدن کتاب هاریسون نماد طب شیمیایی در افق تاریخ انسانیت بپیچد وباعث ویرانی طب متحجر شیمیایی شود. این پایان وابستگی طبی به مافیای کثیف داروهای شیمیایی است» پرسیدند...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
مرحوم آیت الله میرزا علی آقا فلسفی بزرگ‌ترین عالم شهر ما به حساب می‌آمد و شلوغ‌ترین درس خارج را داشت. اما بارها و بارها با همین دو چشم خودم دیدم که زنبیل به دست و بدون دورباد و کورباد برای تهیۀ سبزی و گوجه و بادمجان به خیابان شاه‌رضانوی سابق و آزادی فعلی می‌آمد.
یک بار سؤالی داشتم و برای نماز مغرب و عشا خدمتشان در مسجد بنّاها مشرف شدم...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
به سنّ و سال من که می‌رسید احساس می‌کنید مانند شمشیری دو لبه است. از یک طرف مانند یک آلبوم عکس شده و برای هر موضوعی لااقل خاطره‌ای در ذهن دارید و از طرف دیگر مدام با خود می‌گویید:
گفتی مرا: «پیر شوی!»، ای پدر! بیا/ نفرین که در لباس دعا کرده‌ای ببین
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
رفقا مدام مطالبی می‌فرستند و انتظار دارند چیزکی بنویسم. مثل این‌که...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
از این تعبیر «واژگونی خودرو» ـ که حدود 5 ماه است که به همین خاطر با آن آشناتر شده‌ام ـ خوشم آمده؛ چون از «چپ کردن ماشین» و «ملّق زدن» (که بین مشهدی‌ها مرسوم است) و امثال آن باکلاس‌تر است. گاهی به‌طنز سر کلاس‌ها می‌گویم و رفقا از خنده ریسه می‌روند...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
سال‌ها قبل برای خواندن نماز به مسجد دانشگاه رفتم. از قضا جلسۀ قرائت قرآن هم برقرار بود. عزیز مُقری(1) وقتی به آیۀ مبارکۀ "وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا" [سورۀ اسراء، آیۀ 78] رسید داد سخن داد که: بله، قرآن مانند فجر دل تاریکی‌ها را می‌شکافد و...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
یکی از دوستان عزیز بزرگوار به مناسبت این ایام شعری از مرحوم آیت الله آشیخ محمدحسین غروی اصفهانی گذاشته بودند با مطلع:
دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند/ از نمکین کلام خود حق نمک ادا کند
که در جای خود شعر بسیار زیبایی است. اما خب، هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
عزیز بزرگواری که کانالی دارند و برووبیایی، بعد از مطلب اخیر فرموده‌اند: بسیار جالب و زیبا... نکته‌تان در مورد تمیز هم خیلی به دردم خورد. همین جا از لطف ایشان و بزرگواران دیگری که خودشان منبع فیض‌اند و گاه و بی‌گاه بنده را تشویق می‌کنند تشکر می‌کنم. اما گفته‌اند:
غرّه مشو که مرکب مردان مرد را/ در سنگلاخ بادیه پی‌ها بریده‌اند
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
سال‌ها قبل برای کار تحقیق به کتاب‌خانۀ معظمی می‌رفتم که پر از کتاب‌های مورد نیازم بود و فضای خوبی در اختیار رفقا قرار داشت. البته افسوس و صدافسوس که: آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت.
یک روز که موقع صرف ناهار با مؤسس محترم و برخی کارکنانش دور هم نشسته و مشغول أکلاً لمّاً بودیم به‌مناسبتی صحبت از ابن ابی‌جمهور به میان آمد و من داغ دلم تازه شد و...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
امروز یادداشتی خواندم دربارۀ خانم‌مدیر محترمی که حیاطِ مدرسه‌اش در مثلاً سال ۱۳۵۷ پُر بوده از مُرغ و خروس و اردک و اینها! تا این‌که سال‌ها بعد، در مصاحبه با نشریه‌ای مهجور، یکی رازِ مرغ و خروس و اردک و سگ و گربه‌های حیاطِ مدرسه را از ایشان پرسیده و او به سادگی گفته...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
یک بار از قول استاد بزرگوار حضرت آیت الله حاج سید احمد مددی نوشتم: اصولاً تاریخ فقه شیعه این طور است که در دورانی که نصوص و روایات بود به نصوص برمی‌گشتند و کم‌کم در فقه شیعه انتقال به فقه پیدا شد. احتمالاً از قرن 3 به بعد (سال‌های 230) دوران انتقال از نصوص به فتاوا بود که روایات را تغییر دهند و متون فقهی بنویسند. این رویّه تا یکی دو قرن ادامه پیدا کرد و...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
یقول الله تعالى لنبیّه (صلی الله علیه و آله): "إِذَا جَاءَکَ"
یا محمّد "الْمُنَافِقُونَ" وهم الذین یُظهِرون الإیمان ویُبطِنون الکفر
"قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّهِ" أی: أخبروا بأنّهم یعتقدون
أنّک رسول الله. فقال الله تعالى لنبیّه: "وَاللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ"
على الحقیقة "وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکَاذِبُونَ" فی
قولهم: إنّهم یعتقدون أنّک لرسول الله، وکان إکذابهم فی اعتقادهم وأنّهم یشهدون ذلک
بقلوبهم ولم یکونوا فی ما یرجع إلى ألسنتهم؛ لأنّهم شهدوا بها بألسنتهم، وهم صادقون
فی ذلک.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
فرموده‌اند: «کسی که لباس روحانیت را می‌پوشد، بداند در این مسیر همه چیز است (هست). فحش، توهین و ناسزا. خراب‌کاری. گرانی را دیگران در جامعه به وجود می‌آورند، اما طلبۀ شهریه‌بگیر که دستش به هیچ چیزی بند نیست، باید فحش و توهینش را بشنود. این خصلت پوشیدن لباس است». کاری نداشته باشید که کی گفته.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
گاهی صحبت‌هایی می‌شنوم که تقریباً مطمئن می‌شوم عزیز دل‌ِ گوینده اعتقاد زیادی به تحصیلات ـ آن هم از نوع واقعی آن ـ ندارد. بزرگواری افاضه فرموده‌اند که: «فقها باید به تک‌تک نت‌های موسیقی ورود پیدا کنند! دوران "علامه"ها گذشته است. موسیقی یک فن و صنعت، خیلی مفصل و کلان و دارای اضلاع فراوانی است. یک فقیه اگر بخواهد حق مطلب را ادا کند و بخواهد در همین بحث ورود پیدا کند، نیازمند به تأمل است. ما نمی‌توانیم مثل پانصد سال پیش با یک فتوا بگوییم: "موسیقی و غنا مطلقاً حرام است" و تکلیف را روشن‌شده فرض کنیم»
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
این جملۀ «فتوای شورای فقهی معتبر و مصداق جدیدی از مراجعه به اعلم است» به گمانم تا کنون در تاریخ بشر سابقه نداشته است. یعنی مثلاً گمان می‌کنید در دانشکدۀ ریاضی یا مثلاً فیزیک و امثال آن اصلاً چنین ایده‌هایی مطرح می‌شود؟ اگر هم کسی چنین حرفی بزند...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
همین طور که داشتم تقریرات بحث فقه امروز حضرت آیت الله استاد حاج سید احمد مددی را آماده می‌کردم، استاد موسوی تهرانی هم مقابلم روی تخت بیمارستان نشسته و به قول معروف توی بحرم رفته بودند. یک دفعه پرسیدند: این چیه؟ عرض کردم: بحث فقهه. از فاصلۀ یک متری نگاهی به صفحۀ لپ‌تاپ کرده و پرسیدند...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
کانالی از این بندۀ سراپاتقصیر با عنوان «استاد عزیزی که این کانال به او منسوب است» و شاید از جناب‌عالی با عنوان «اعوانش» یاد کرده بود. این بندگان خدا نمی‌دانند شما و دیگر دوستان از باب یتیم‌نوازی و ذره‌پروری، این کانال‌ها و وبلاگ‌های دروس را راه‌اندازی و با هزینه‌های شخصی اداره می‌فرمایید...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
جناب استاد حاج سید رسول موسوی تهرانی را تقریباً همۀ طلاب ـ حتی آنهایی که ایشان را از نزدیک ندیده‌اند ـ می‌شناسند. می‌فرمودند: یک بار در صحن حرم مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها) مشغول صحبت با کسی بودم. وقتی از او جدا شدم طلبه‌ای جلو آمد و پرسید: حاج آقا موسوی تهرانی؟ گفتم: بله، از کجا شناختید؟
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
در کانالی شعر زیبایی دیدم و با خودم گفتم: تقدیم کنم شما هم لذت ببرید.
هم روسری‌ات به پشت سر افتاده/ هم موی تو تا قوس کمر افتاده
لا حول و لا قوة إلّا بالله/ اسلام دوباره در خطر افتاده
این که البته و صد البته شوخی است و یقیناً دین خدا با موهای سر یک زن به خطر نمی‌افتد. لابد فکر می‌کنید می‌خواهم بگویم...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
دوست عزیزم جناب آقای یخ‌کشی که علّت مبقیۀ بسیاری از دروس این بنده بوده و هستند ـ که اگر تشریف نمی‌آوردند کار خیلی از درس‌ها به تعطیلی می‌کشید ـ در زمان جوانی ـ یعنی همان وقتی که: پاک بودن شیوۀ پیغمبری است/ ورنه هر گبری به پیری می‌شود پرهیزگار ـ دل‌باختۀ آقای دکتری بودند که گمان می‌کرد خیلی فلسفه و عرفان می‌داند. البته کار ایشان "خِتَامُهُ مِسْکٌ" [سورۀ مطفّفین، آیۀ 26] شد و خودشان عاقبت به خیر و از این ورطه رها شدند.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
این 2 متن به گمانم خیلی نافع باشد و به درد رفقای غیر مکاسب‌خوان هم بخورد.
خرّیت فقه الشیعة فی عصره المحقّق الحلّی (ره) قال فی «الشرائع»: "لا یجوز بیع شیء من الکلاب إلاّ کلب الصید. وفی کلب الماشیة والزرع والحائط تردّد. والأشبه المنع. نعم، یجوز إجارتها، ولکلّ واحد من هذه الأربعة دیة لو قتله غیر المالک.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
در دو مطلب قبلی یکی از همراهان کانال، در پاسخ به یادداشت استاد، انتقادی را مطرح کردند و استاد نیز پاسخی را مرقوم فرمودند. در ادامه، ابتدا انتقاد آن دوست عزیز، و سپس پاسخ استاد را تقدیم می‌کنم.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
دوست بسیار ارجمندی برایم نوشته‌اند: یک عزیزی راجع به این نگاشتۀ آخرتون گفت که: «حسن بصری که متولد سال ٢٢ هجریه! یسار هم که معروفه از سبی کابل بوده!». راهنمایی بفرمایید لطفاً.
سمعاً و طاعة. و واقعاً ممنون که هرچه عرض می‌شود را تعبداً قبول نمی‌فرمایند.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
بانویی فرموده بودند: بنده با تأسیس مدارس غیرانتفاعی مخالف بودم تا این‌که پسرمون خواست بره رشتۀ انسانی و مدرسۀ خوب نبود، مجبور شدیم خودمون براش مدرسه تاسیس کنیم.
خب، این کمترین جدّاً به حال
ایشان و همۀ کسانی که چنین امکانی برایشان فراهم است غبطه می‌خورد. شرمندۀ
فرزندانم هستم که تهیۀ چنین امکاناتی حتی به ذهنم خطور هم نمی‌کند و باید در همین
مدارس معمولی درس بخوانند. البته افتخار هم می‌کنیم که در بین همین مردم زندگی می‌کنیم
و با غمشان غمگین و با شادیشان شاد و سرخوشیم.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
عزیز بزرگواری سؤال فرمودند: با توجه به حدیث «إنّما حرّم الله الصناعة التی هی حرام» آیا خداوند تحصیل حاصل نکرده؟ آخر می‌گوید: خداوند چیزهایی که حرام است را حرام کرده. آیا می‌توان گفت: حدیث «تحف العقول» تنها دلالت بر حرمت تکلیفی بیع دارد؟
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
چند شب قبل تلویزیون برنامه‌ای دربارۀ مرحوم دکتر عباس زریاب خویی نشان می‌داد و تا جایی که من دیدم اکثریت قریب به اتفاق مصاحبه‌شوندگان به عنوان رمز موفقیت ایشان تاکید زیادی روی تحصیلات حوزوی آن مرحوم داشتند. واقعاً این دروس به ظاهر ساده ـ که این همه قیّم پیدا کرده و غریبه و آشنا درصدد اصلاحش برآمده‌اند ـ چه پتانسیل عظیمی داشته که هر فاضلی را می‌بینی بالاخره سری به حوزه زده.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
آقای دکتر شفیعی کدکنی جایی گفته بودند: من بعد از چند سال که در آکسفورد و پرینستون بودم برگشتم... . بلیت گرفتم و [بعد از جنگ اعراب و اسرائیل] سه هفته در قاهره و اسکندریه و آن‌جاها بودم. هرکی را در خیابان می‌دیدم، جوان بی‌کار... . جوانان سادۀ مصری می‌آمدند پیش من که: آقا، ما بیاییم ایران برای ما کار هست؟ آن وقت در ایران تقریباً بی‌کار نداشتیم...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
ابن ابی‌الحدید معتزلی دانشمند بزرگی است و شرحی که بر «نهج البلاغه» نوشته هم بسیار عالی و پرمغز و سرشار از نکات نابی است که برای شیعیان بسیار کارآمد است. البته از آن طرف هم نباید جوگیر شویم و ـ چنان که اخیراً گفته شده ـ بگوییم: کاش طلاب به جای «شرح لمعه» این کتاب را می‌خواندند و مباحثه می‌کردند. فراموش نکنیم که...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
بعد از یادداشتی که به‌مناسبت، دربارۀ زنی از پاتایا تقدیم کردم، یکی از رفقا همین‌طور که پای منقل نشسته و مشغول باد زدن جوج‌ها بود (عکس‌های صحنۀ جرم موجود است)، تنها به این خاطر که تحت تأثیر مرام و معرفت آن زن قرار گرفته بود (مدیون ایشان هستید اگر خیال دیگری کنید) درخواست کرد...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
این نکتۀ زیبا را در کلاس «مختصر» برای رفقا گفتم. حیف است دوستان دیگر در لذتش شریک نباشند.
«القواعد» جمع «قاعدة»، وهی حکم کلّیّ ینطبق على جمیع جزئیّاته لیُعرَف أحکامها منه [مختصر المعانی، ص 11]، واللام (فی قوله: «لیعرف») للغایة والعاقبة ـ أی: إنّ غایة ذلک الانطباقِ وثمرتَه تلک المعرفةُ ـ، ولیست للتعلیل؛ لأنّ الانطباق أمر ذاتیّ للقضیّة، فلا یعلَّل بشیء [دسوقی]. حاجی هم می‌گوید: ذاتیّ شیء لم یکن معلَّلاً/ و کان ما یسبقه تعقّلاً
و کان أیضاً بیّنَ الثبوت له/ وعرضیّه اعرفن مقابله
آیا واقعاً طلبه نیازی به بیش از صمدیه ندارد؟
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
نوشته شده در تاریخ 4 آبان 98.
1. امشب شب رحلت عزیزترین عزیز خداست و مثلاً
باید می‌نوشتم: «دختر بَدر الدُجی امشب سه جا دارد عزا/ گاه می‌گوید پدر، گاهی
حسن، گاهی رضا. ایام سوگواری حضرت ختمی مرتبت(صلی الله علیه و آله)، امام حسن
مجتبی(علیه السلام) و ثامن الحجج(علیه السلام) تسلیت باد». اما با اجازه می‌خواهم
روضۀ دیگری بخوانم و با سبک و سیاق دیگری اشک بگیرم.
برای
خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
فرموده‌اید: عزیز بزرگواری خود را طلبۀ درس خارج معرفی کرده و گفته‌اند: برخی اساتید درس خارج مباحث ادبیات عرب را مزخرف دانسته و معتقدند برای استظهار از روایات خواندن «مختصر» و «مطول» و «مغنی اللبیب» لازم نیست و یک «صمدیه»ی خوب کفایت می‌کند. این سرور بزرگوار هم پاسخ خواسته‌اند.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
استاد عرفانیان محرم امسال را مشهد بودند و دهه اول را، با موضوع آیات ابتدایی سوره مؤمنون، سخنرانی داشتند. با این توضیح که متأسفانه صوت یکی از این جلسات در دسترس نبود.
سخنرانی دهه اول محرم - استاد عرفانیان - 133 مگابایت - دانلود
برای برگزاری مجالس ترحیم عمه جانم که حق بسیاری بر گردنم داشت به مشهد مقدس آمده‌ام. طبیعی است در اوقات غیر مراسم که با اقوام و دوستان دور هم می‌نشینیم، از هر دری سخنی به میان می‌آید. دیروز دو عزیز بزرگوار به کلامی که اخیراً از برخی آقایان دربارۀ ساختن فیلم زندگی شاعری معروف ـ که از قضا به صوفی‌گری شهرت دارد ـ صادر شده سخت اعتراض داشتند...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
گمان نمی‌کردم روزی برسد که ناچار شوم مسائل پیش‌پا‌افتاده را توضیح دهم، اما وقتی ناچاری برای نجاست سگ و لزوم حجاب در حکومت اسلامی سخن بگویی، اینها که دیگر چیزی نیست...
برای
خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
صبح جایی خواندم:
بعد از حادثۀ چپ کردن ماشین، مدت‌ها گیج بودم و ذهنم برای به یاد آوردن ساده‌ترین مسائل هم یاری نمی‌کرد. نگران مجالسی بودم که برای این ایام قول گرفته بودند...
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
امروز سرور عزیزی پرسیده بودند: «صوت سیوطی شما رو می‌شه به اهل سنت هم داد استفاده کنن یا راضی نیستید؟» و بنده عرض کردم: «اشکالی ندارد؛ چرا که ما با اهل سنت در ریز و درشت مسائل اختلاف داریم، اما نزاع و درگیری نه». بعد معلوم شد بحث‌ها را به یک شافعی که از ۱۵ سالگی سیوطی تدریس کرده بدون ذکر لینک کانال فرستاده‌اند تا نظرش را بدانند و ایشان جواب داده که...
برای
خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
سلام علیکم. أسعد الله الأیام.
چون گفته‌اند:
هرکس به زبانی صفت حمد تو گوید/
بلبل به غزل‌خوانی و قمری به ترانه
برای
خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
سلام و درود بی‌کران خدا بر شما
در ایام اربعین سید و سالار شهیدان عرض کردم: حال که از همگامی با پیادگان جا ماندیم بنا داریم از کاروان دانش جا نمانیم. این شد که بحث «صمدیه» و با اتمام آن مباحثۀ «سیوطی» را شروع کردیم، آن هم در ایام تعطیل دروس و بیشتر پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها. گاهی اولین جلسۀ درس زمانی بود که هنوز خورشید طلوع نکرده بود. اوقاتی هم بود که سرفه‌های شدید امانم را می‌برید، اما با این همه رفقا پایمردی کردند و خانواده‌های گرانقدرمان پشتیبانی، تا امروز که به لطف خدا و زیر سایۀ اهل بیت عصمت و طهارت جلسۀ 125 «سیوطی» را هم پشت سر گذاشتیم
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
فرق بین حکمت و علت انصافاً ضابطۀ روشنی ندارد، ولی از مرحوم نایینی نقل کرده‌اند که: اگر چیزی با «فإنّ» یا «لأنّ» آمد، اگر آن عنوان را برداشته و موضوع حکم قرار دهیم و درست باشد می‌شود علت؛
برای خواندن تمام متن به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.
دیروز در بحث شرح لمعه که بحمدالله توفیق داریم و ادله را هم اجمالاً نگاه می‌کنیم صحبت از شکیات نماز بود و شک‌های مبطل، که فرموده‌اند: صرف این شک مبطل نیست، بلکه اگر بعد التروّی ظن به هیچ طرف پیدا نشد، شک مبطل است...
برای خواندن تمام متن به ادامه
مطلب مراجعه فرمایید.
